Bazen kennen zo hun eigen taaltje. Met hun targets, bila’s, span of control, zwaluwstaarten en ga zo maar door. Er zijn natuurlijk volop verschillen naargelang de bedrijfstak waarin je werkt. Vaak is het een raar mengelmoesje van Nederlands en Engels. Jargon werkt in de meeste organisaties als een soort van smeerolie. Iedereen begrijpt wel wat je bedoelt, zonder dat je echt iets concreets hebt gezegd. Zo laat jouw jargon ruimte voor allerlei interpretatieruimte zodat iedereen daar wel iets in kan vinden waar die tevreden over is.
Maar in de relatie tussen baas en medewerker kan dat toch heel vervelend uitpakken. Zinnen die ogenschijnlijk heel normaal zijn en door bazen ook veel worden gebruikt kennen een dubbele lading. Een lading waarbij de medewerker wordt klein gehouden, verantwoordelijkheden worden afgeschoven en ideeën geruisloos worden afgeserveerd.
Paul Verburgt heeft in zijn boekje “Bazenbargoens” twintig van die traditionele bazenuitspraken geanalyseerd. Wat denk je zelf dat je baas bedoelt als hij of zij één van de volgende zinnen uitspreekt:
“Ik hoor wat je zegt”
“Hoe vind je zelf dat het gaat”
“Hoe gaan we dit aanvliegen”
“Ik had het ook wel anders gewild”
“Goed punt, dat parkeren we even”
“Is er een bloemetje gestuurd”
“Het kan niet zo zijn dat…”
De schrijver legt de taal van bazen op zijn snijtafel. Zinnen vol pretenties, uitvluchten en onbeholpenheid, verpakt in menselijk klinkende clichés. Het is even pijnlijk als lachwekkend.
Bazenbargoens laat je lachen, maar het is eigenlijk bloedserieus en helemaal niet grappig. Het is een confrontatie met een deel van onszelf; onze valkuilen en ons onvermogen. En soms is het goed om daar een beetje de draak mee te steken.
Welk bazenbargoens hoor jij regelmatig uit de mond van jouw baas rollen? Ik heb er vast enkele verzameld, geef jouw voorbeelden in reactie op dit bericht.
“Ik kan me heel goed in je verplaatsen. Ik ben ook gewoon medewerker geweest!”
“Dat nemen we mee!” (..in de vergetelheid dan wel..)
“Ik hoor wat je zegt, ik begrijp wat je bedoelt…”(..maar ik doe er niks mee!..)
“Zoals we vorige maand hebben afgesproken” (..terwijl niemand zich die afspraak weet te herinneren..)
“Ik vind het ook heel vervelend en ik begrijp hoe je je voelt.” (..maar we gaan wel verder..)