Ik schreef eerder al over het verschil tussen het geven van feedback en het geven van feedforward. Maar hoe kun je dat nu in de praktijk inzetten? De volgende oefening kan je daarbij helpen. De oefening kan zowel in een één op één gesprek (coaching) als in een groepsgesprek worden toegepast.
Degene die feedforward wil ontvangen, beschrijft het eigen gedrag dat hij veranderd wil zien (“ik heb moeite mijn aandacht bij een vergadering vast te houden.”). Of de competenties die hij wil versterken (“ik wil mijn sociale vaardigheden versterken”). Het kan zelfs zijn dat hij een vraag centraal stelt (“mensen reageren altijd heel terughoudend als ik iets zeg, ik weet niet waarom, maar ik zou willen dat dat anders was”).
Degene(n) die reflecteren op de vraag, geven vervolgens feedforward in de vorm van twee concrete , praktische tips, die tegemoetkomen aan de wens van de feedforward-vrager. Hierbij geldt als harde regel dat de reflectanten niet refereren aan eerder gedrag of eerdere werksituaties van betrokkene. Er worden alleen ideeën gegeven die betrekking hebben op de toekomst. Feedforward kan zijn:
“Je kunt voorafgaand aan een vergadering Red Bull drinken”
“Je kunt vroeg naar bed gaan en goed uitgeslapen aan een dag beginnen”
“Je kunt tien openingsvragen voor jezelf opschrijven en instuderen waarmee je een sociaal gesprekje kunt starten”
“Je kunt vrolijke kleren aantrekken en altijd een glimlach opzetten”
“Je kunt in je woordkeuze alleen maar positieve woorden kiezen”
“Je kunt je inleven in de belevingswereld van de ontvanger van je boodschap en die boodschap daarop afstemmen”
De deelnemer die de feedforward ontvangt, luistert aandachtig en maakt aantekeningen, maar geeft geen enkele reactie op de suggesties. Niet als hij iets een goed idee vindt en ook niet wanneer hij een idee helemaal niets vindt. Aan het einde zegt hij slechts “Dank je wel voor jullie inbreng”. Hij beslist zelf (al dan niet na een nachtje slaap) of en wat hij met de aangereikte tips gaat doen.
Door deze methode hoeft de ontvanger van de feedforward niet in de verdediging te schieten omdat – in tegenstelling tot feedback – het verleden geen onderdeel is van de aangereikte ideeën. Daardoor bestaat er meer kans dat betrokkene ook echt iets met (enkele van) de tips gaat doen.
Milda
8 augustus 2016
M.i. heeft een lerende recht op fouten maken, met name om ook hier weer van te leren. Om van te voren de verwachting of het idee van een ander aangereikt te krijgen kan mogelijk de lat wel te hoog komen te liggen, denk aan iemand met faalangst. Ook is het tijdens bijvoorbeeld praktijkleren, voor iedereen die iemand gaat begeleiden in de praktijk, nog maar de vraag of diegene in staat is om passende oplossingen aan te reiken aan de lerende die passend zijn bij het niveau. Tenslotte niet iedereen heeft een didactische/pedagogische achtergrond. Feedback/Feedforward, beiden vind ik leuk om uit te proberen maar volgens mij behoor je als begeleider te kijken naar de lerende en mijn advies is, communiceer duidelijk en met respect naar iemand. Geef als het goed gaat een compliment en stuur bij waar bijgestuurd moet worden. Dat kan vooraf, maar soms is het ook goed om te leren vanuit ervaring. Denk aan de eigen opvoeding. Ouders proberen kinderen te behoeden voor fouten, maar toch zijn er ook kinderen die willen leren vanuit eigen ervaring.
Feedforward is een wat positievere benadering van feedback. Toch blijft het na mijn idee nog steeds een outside-in verhaal. Ik ga jou vertellen hoe het beter kan of ik leg jou mijn verwachting op.
Als het gaat om fouten of ontoelaatbaar gedrag kunnen we volgens mij beter spreken over correctie. (het gedrag voldoet niet aan voorschriften en standaarden)
Als het gaat om gedrag waar jij je aan stoort dan is het de vraag: wat maakt dat jij je daar aan stoort. Je kunt dan op zelfonderzoek gaan. Als je openstaat voor diversiteit en gelooft dat verschillend gedrag in bepaalde situaties mogelijk is kun je vanuit die oprechte belangstelling de ander gaan bevragen naar de ideeën/motieven/drijfveren die schuil gaan achter het (door jouw ervaren) gedrag.