Het aantal uren in de week blijft gelijk, maar de hoeveelheid werk die je moet doen neemt almaar toe. Aan het begin van iedere werkdag zie je als een berg op tegen alles wat je die dag af moet hebben. Je bent een professional en stelt hoge eisen aan je werk. Je hebt te maken met een veeleisende baas, collega’s en klanten die je alleen nog maar meer en niet minder werk bezorgen.
Klinkt je dit bekend in de oren? Ervan uitgaande dat je niet zo makkelijk aan een andere baan kunt (of wilt) komen waar het gras veel groener is en dat het herverdelen van werk over je collega’s ook geen haalbare kaart is gebleken, blijven er twee opties over: een burn out krijgen of … de zaken anders aanpakken.
Ervan uitgaande dat je niet voor de eerste optie kiest, leg ik je de tweede even uit.
“Doe minder hard je best!”
Wacht wat? Hoe kan dat nou een goed advies zijn? Als ik mijn werk minder goed doe of minder hard werk stapelt het werk zich toch nog meer op en gaat mijn baas uiteindelijk toch klagen? Dan vlieg ik de laan uit en ben ik nog verder van huis. Of juist niet, dan ben ik de hele dag thuis!
Als jij je herkent in de signalen die ik hiervoor schetste durf ik te wedden dat jouw standaarden en werksnelheid aanzienlijk hoger zijn dan die van de gemiddelde werknemer. Als jij genoegen neemt met 80% van de kwaliteit die je van jezelf gewend bent, dan is dat hoogstwaarschijnlijk nog zeker zoveel als de 100% die jouw naaste collega iedere dag geeft.
Als taakervaren medewerker kun je vertrouwen op je intuïtie en ervaring en zal blijken dat je ondanks de hogere doorloopsnelheid van je werk toch weinig steken zult laten vallen. Wie (meer) zijn of haar perfectionisme durft los te laten zal dat uiteindelijk als bevrijdend kunnen gaan ervaren en meer creativiteit in het werk leggen. Al zal dat voor de echte perfectionist niet weggelegd zijn. Je hoeft je standaarden ook niet voor altijd te verlagen. Gebruik het desnoods om even door een piekperiode heen te komen en schroef ze weer op als de rust op je werk is weergekeerd.
Daarmee laat je zien dat je in tijden van (relatieve) rust hoge kwaliteit weet te leveren en in tijden van grote drukte de rust weet te bewaren en met een juiste balans tussen tempo en (bijgestelde) kwaliteit de werkdruk weet bij te benen. Dat is pas een waardevolle medewerker die het management zorgen uit handen neemt. Zo bespaar je jezelf een burn out en kun je je met het verlagen van je eigen standaarden toch positief blijven onderscheiden bij je baas. Dubbele winst.
Probeer eens uit wat jouw minimaal effectieve werkniveau is. Wanneer levert jouw inspanning het optimale resultaat en wanneer levert jouw extra inzet niet evenredig meer resultaat op? En hoe kun je je inzet minimaliseren? Hoeveel tijd kun je reduceren op het beantwoorden van e-mail, het bijwonen van vergaderingen etcetera zonder dat je ineffectief wordt?
Durf jij gewoon wat minder hard je best te doen?