Boeketje des doods
Vanochtend kwam ik weer een groot kantoorcomplex binnen. Een groot gebouw, opgetrokken uit beton, baksteen en heel veel glas. Een gebouw, zoals er zovelen zijn, waarin honderden mensen het grootste deel van de dag weer zullen gaan doorbrengen. En om dat verblijf wat te veraangenamen, was daar de bloemist die een bestelbusje met bloemen aan het uitladen was, om iets van groen, natuur en geur het troosteloze gebouw in te schuiven.
En over het nut van planten op de werkplek heb ik eerder van alles geschreven. Dus laat ik vooropstellen dat ik er een voorstander van ben dat er rondom en op de werkplek veel planten aanwezig moet zijn. Planten die ruim in de aarde staan en goed worden verzorgd. Daar noem ik gelijk twee pijnpuntjes omdat het daar nog weleens aan wil schorten. Planten in te krappe potjes. In aarde waaruit de laatste voedingsstoffen al maanden geleden zijn verdwenen. Met amper daglicht om de bladeren van een straaltje zonlicht te voorzien.… Lees verder
Boeketje des doods Meer lezen »