werkdruk

Werkplezier in de verkiezingsprogramma’s

/ , , , ,

Op 17 maart mogen we allemaal naar de stembus om de verdeling van de Tweede Kamer voor de komende vier jaar te bepalen. Maar voor wie moet je kiezen? Er zijn genoeg onderwerpen die je daarin kunnen leiden. De aanpak van het coronavirus, de arbeidsmarkt, woningmarkt, klimaatopgaven, openbare orde en veiligheid.

Maar we kunnen ook kijken naar wat partijen in petto hebben voor het manier waarop het werk is ingericht. Als het gaat om de werkdruk wordt in alle partijprogramma’s gesproken over de druk in het onderwijs en de zorg. Ook de hernieuwde aandacht voor het thuiswerken na de coronacrisis komt overal in meer of mindere mate terug.

Afbeelding van C. Koch via Pixabay 

Voor werkplezier kun je alleen bij VVD, CDA en D’66 terecht.

Voor het recht op onbereikbaarheid ben je bij D66, Groenlinks en PvdA aan het goede adres.

De belangrijkste passages in vogelvlucht:

VVD

‘Een plek voor verpleegkundigen in het bestuur van zorginstellingen.… Lees verder

Psychosociale arbeidsbelasting: de achterliggende oorzaak?

/ , , , ,

Over psychosociale arbeidsbelasting (PSA) is de afgelopen decennia al volop geschreven en nu doe ik ook een duit in het zakje.

Want het beleid en toezicht rondom PSA richt zich voornamelijk op de werkgever en of die voldoende beleid voert om ongewenste omgangsvormen (pesten, agressie en geweld, discriminatie of seksuele intimidatie), werkdruk, stress en burnout te voorkomen. Daarnaast kijken we naar de arbo-professionele dienstverleners zoals vertrouwenspersonen en bedrijfsartsen die hier een belangrijke rol in hebben.

Maar nu ik wat langer met deze materie bezig ben, lijkt dat dweilen met de kraan open en wordt PSA alleen maar meer in plaats van minder. Dat terwijl PSA al beroepsziekte nummer één is. Ik wil met jullie dus een slagje dieper gaan en kijken naar een alternatieve oorzaak achter de stijging in PSA gerelateerde klachten.

Wat is er zo erg aan PSA?

‘Van hard werken ga je niet dood’, zo is ons jarenlang ingepeperd en het is een arbeidsethos dat bij menigeen in het achterhoofd rondzingt.… Lees verder

Van werken ga je dood

/ , , ,

In een Brits onderzoek (2011) is een verband aangetoond tussen hard werken en de kans op een hartaanval. Wie meer dan elf uur per dag werkt, loopt 67 procent meer kans op een hartinfarct dan mensen die een normale werkdag draaien van acht uur. Wie een beetje zoekt op Google komt al snel diverse schrijnende gevallen tegen van mensen die zich letterlijk dood hebben gewerkt door – gebukt onder de werkdruk en stress – nachten over te slaan. In Japan hebben ze er zelfs een apart woord voor: Karoshi.

Maar ik ga er even vanuit dat jij niet een gemiddelde van elf uur per werkdag maakt, maar daar netjes ver vanaf zit. Toch ben je dan nog lang niet uit te gevarenzone. Want ook als we even weg blijven van de genoemde extremiteiten, ook met een normale werkweek ga je simpelweg dood van je werk. Echt waar? Ja echt waar!… Lees verder

Meer bereiken door minder hard je best te doen

/ , , ,

Het aantal uren in de week blijft gelijk, maar de hoeveelheid werk die je moet doen neemt almaar toe. Aan het begin van iedere werkdag zie je als een berg op tegen alles wat je die dag af moet hebben. Je bent een professional en stelt hoge eisen aan je werk. Je hebt te maken met een veeleisende baas, collega’s en klanten die je alleen nog maar meer en niet minder werk bezorgen.

Klinkt je dit bekend in de oren? Ervan uitgaande dat je niet zo makkelijk aan een andere baan kunt (of wilt) komen waar het gras veel groener is en dat het herverdelen van werk over je collega’s ook geen haalbare kaart is gebleken, blijven er twee opties over: een burn out krijgen of … de zaken anders aanpakken.

Ervan uitgaande dat je niet voor de eerste optie kiest, leg ik je de tweede even uit.

“Doe minder hard je best!”… Lees verder

Wall of Change

/ , , , , ,

Hoe zorg je dat medewerkers met meer plezier naar het werk gaan? Dat was eind 2012 een groot aandachtspunt binnen Simyo. De hoge werkdruk deed de betrokkenheid van de medewerkers geen goed. ‘Rond de zomer bestond het team uit ongeveer twaalf mensen. Een vriendenclub, dus de sfeer was goed. De klantenservice was echter waardeloos. Ze hadden bijvoorbeeld geen tools om de wachtrij te bekijken en de wachttijden in te schatten. De drukte hield ondertussen aan, waardoor de respons op e-mail 14 dagen was in plaats van 3 dagen. De focus lag duidelijk op kwantiteit’, zo zei Gerry van der Laan, klantenservicemanager bij Simyo, tijdens het Nationaal Customer Contact Congres.

En die werkdruk en gebrek aan controle op het eigen werk hadden grote gevolgen: de sfeer werd slechter, het ziekteverzuim steeg en van werkplezier bleek weinig meer. Maar niet iets om bij de pakken neer te zitten. Simyo heeft werk gemaakt van medewerkerfeedback.… Lees verder