Waarom vrouwen werken?

Kort geleden ben ik door damesblad de Libelle gevraagd om na te denken over de vraag waarom vrouwen positiever in het werk staan dan mannen. En dat vond ik een vreemde vraag. Generalisaties over de verschillen tussen mannen en vrouwen vind ik sowieso moeilijk. Zo zijn er erg ambitieuze vrouwen en ook erg zorgzame mannen. Voor iedere generalisatie is meestal vrij eenvoudig een uitzondering aan te wijzen. Uiteindelijk is het een leuk interview en alleraardigst artikeltje geworden. Het bracht me wel tot een vervolgvraag: waarom werken vrouwen überhaupt?

Een rare vraag. Ja, misschien wel. Want is die reden veel anders dan bij mannen? De algemene redenen om te werken zijn meestal wel van toepassing: voor het geld (de rekeningen moeten betaald worden), voor de (mentale) ontwikkeling en uitdaging, voor de sociale contacten, ter vervulling van persoonlijke ambities.

Maar toch valt er voor veel vrouwen nog meer over te zeggen. En nu ga ik misschien heel sociaal onwenselijke voorbeelden geven, maar menig vrouw (niet alle!) zal zich er in herkennen.

Want waarom zou je gaan werken als je partner (meestal een man) al zorg draagt voor het hoofdinkomen? Die zorgt dat de hypotheek of huur wordt betaald, de boodschappen gedaan kunnen worden, de kinderen naar school kunnen en de vakantie één of meer keer per jaar kan worden geboekt. Ik denk dat ik een aantal redenen kan noemen.

1. Ontsnappen aan de kinderen

De hoofdmoot van het opvoeden wordt toch vaak aan de dames overgelaten. Maar je wordt wel stapelkrankjorum wanneer je zeven dagen in de week tussen de koters zit. Zeker in de jonge, wat minder zelfstandige, jaren. Dan ben je blij dat je een paar dagen in de week tussen ‘normale’ mensen zit met wie je een normaal gesprek kunt voeren. Dat je even geen gejengel aan je kop hebt. En daar wordt je nog voor betaald ook. Fantastisch toch?

2. Parttime

Vrouwen hebben in veel gevallen een parttime baan. Drie dagen in de week, of vier dagen maar dan van een uur of zes per dag. Ik weet het, mannen werken inmiddels ook geregeld parttime en er zijn ook fulltime werkende vrouwen, maar voor het gros geldt de ‘drie dagen regel’. Dat is net genoeg om voldoende binding met je werk op te bouwen, maar ook niet teveel om erdoor in beslag genomen te worden. De balans werk-privé is nagenoeg optimaal. Er is genoeg ruimte om ook nog wat te sporten, uiteraard het huishouden te doen (die mannen doen het toch nooit goed genoeg), en wat te socializen met vriendinnen. Totdat de school uitgaat en de kinderen weer al je aandacht opeisen.

3. Geen druk

Omdat je partner over het algemeen de kostwinnaar is, zorgt jouw inkomen voor de extraatjes. Er zit geen druk op jouw salaris. Je bent er niet afhankelijk van om de vaste lasten te dragen (en ik weet dat voor een deel van de gezinnen de werkelijkheid helaas een andere is, daar is het tweede inkomen bittere noodzaak, maar goed, we generaliseren in dit stuk). Dat haalt behoorlijk wat druk en stress van je werk. Je hoeft immers veel minder bang te zijn voor ontslag. Je hoeft je minder uit te sloven, minder haantje de voorste te zijn, hoeft minder bang te zijn om fouten te maken. Daardoor zit je relaxter in het werk en is dat werk daardoor ook een stuk leuker. Daarbij blijkt die angst voor ontslag onterecht en over het algemeen reuze mee te vallen.

4. Complimenten en waardering

Als vrouw kun je de complimenten thuis op één hand tellen. Je partner kent je door en door en kijkt nauwelijks meer op van een nieuw kapsel of outfit. Ook een blijk van waardering voor al het werk dat jij doet in de huishouding blijft beperkt tot een bloemetje met Moederdag, als je mazzel hebt. Hoe anders is dat buiten de deur. Daar krijg je nog wel eens (ook niet te vaak maar in ieder geval meer dan thuis) een complimentje of blijk van waardering van je collega’s of je baas.

5. Voldoening

Veel vrouwen werken in een zorgberoep (verpleging, artsen, onderwijs), in de ondersteuning (secretariaat) of in een vertegenwoordigende functie (gastvrouw, hostess). En ik weet, ook hier doe ik weer een hoop dames tekort. Maar de verhouding tussen dames en heren in de genoemde functiegroepen is behoorlijk scheef zo blijkt uit alle statistieken. Dit zijn wel de typische beroepen waar je veel met andere mensen van doen hebt. Het tevreden stellen van je klant. Dat geeft als het goed gaat veel voldoening. Veel typische ‘mannenberoepen’ hebben al gauw te maken met, zoals ik het noem, ‘papierschuiven’. Je bent dan meer met een beeldscherm en dikke rapporten bezig of het halen van je ‘targets’ dan dat je bezig bent met mensen van vlees en bloed. Juist de ‘voldoeningsfactor’ werkt in de gemiddelde ‘vrouwenberoepen’ gunstig uit.

 

Kun jij het lijstje verder afmaken? Waarom ben jij blij met je baan en waarom ga jij fluitend naar je werk (en weer fluitend naar huis)? Laat het weten in een reactie op dit bericht.

Een volgende keer zal ik behandelen waarom vrouwen het niet leuk vinden op het werk. Eens kijken welk lijstje langer wordt… Input daarvoor is altijd welkom.