De media staan de laatste weken vol over de Vocal Fry. Een hype in Hollywood waar in navolging van de Kardashians veel celebrities hun uiterste best doen om zo laag mogelijk te spreken, waardoor hun stem gaat kraken. Wie er nog nooit van gehoord heeft moet de combinatie van beide termen maar eens googlen en je komt talloze voorbeelden tegen van (vooral) vrouwen die zo laag en traag spreken dat het niet meer natuurlijk lijkt. De vocal fry wordt vooral gebruikt om serieuzer over te komen… meestal overigens met een tegengesteld effect.
En het lijkt op iets nieuws, maar dat is het allerminst. Want de Kardashian zijn zeker niet de uitvinders van de vocal fry. Toen ik van het fenomeen hoorde moest ik namelijk gelijk denken aan de traptreintjes in de Efteling. Een decennia oude attractie waar kinderen (en hun ouders) zich wezenloos trappen op een veel te zwaar trappende traptreintjes. Wie het einde van het spoortracé bereikt hoort dan “Rijd het station …l a n g z a a m … binnen”. Herken je die tekst? Een typisch gevalletje ‘mannelijke’ vocal fry.
Maar ook op het werk heeft een zware lage stem wel degelijk voordelen. En om dat aan te tonen hoef ik alleen maar één naam te laten vallen. De grootvader van de Nederlandse Vocal Fry. En dan bedoel ik niet Maarten van Rossem ook al kan ook hij er wat van. Nee, ik heb dan oud minister van Justitie Ivo Opstelten in gedachten. Iemand die zo traag, zo diep en met zo’n timbre spreekt dat de titel ‘Grootvader van de vocal fry’ hem zeker past.
Stemgebruik is zeker belangrijk, ook op het werk. Succesvolle mensen spreken trager en lager dan minder succesvolle mensen. Ik schreef daar vijf jaar geleden al over. De kunst is om de juiste balans te vinden en niet te overdrijven. Want als je niet oppast verandert een succesvolle trage, lage stem in één keer in een hoogst irritante, vervelende stem die niemand meer serieus neemt.
Heb jij een voorbeeld van een bekende succesvolle of minder succesvolle vocal fry? Laat het dan even weten.