Het valt me de laatste tijd steeds meer op. De ene functiebenaming is nog mooier en exotische dan de ander. Als simpele verkoop-, fabrieks- of beleidsmedewerker lijk je wel de loser van deze maatschappij te zijn. Wanneer ik op LinkedIn kijk (wat dan op zichzelf weer geen representatieve weergave is van alle werkenden in Nederland) dan moet je op z’n minst manager van het één of ander zijn, hoofd, vice-president, CEO, COO, CFO, partner en ga zo maar door.
En vroeger stelden die titels nog echt iets voor. Maar de deflatie heeft toegeslagen. Nu zelfs de kassière van de supermarkt zichzelf als sales manager presenteert en de sappelende zzp-er zich voordoet als founder en CEO van huppeldepup consultancy is er geen peil meer op te trekken wie je nu werkelijk voor je hebt.
Het begon me op te vallen bij mensen die ik redelijk goed ken die ineens functiebenamingen gingen voeren waarvan ik me afvroeg hoe ze dat in vredesnaam voor elkaar hadden gekregen. Wat had ik nou verkeerd gedaan in mijn leven dat ik nog geen executive strategy manager ben? Of president-directeur van een organisatieadviesbureau?
Oh wacht. Dat ben ik natuurlijk wel. Als ik heel creatief ben zou ik mijn werk ook zo kunnen omschrijven. Net zoals een badmeester een watermanager kan worden genoemd, een toiletjuffrouw een sanitair manager en ga zo maar door.
Maar wie houden we voor de gek en wie nemen we nog serieus? Voorlopig zal het nog wel een tijdje doorgaan en lach ik maar een beetje als ik weer een opgeklopt profiel of vacaturetekst voorbij zie komen.
Uiteindelijk zal de luchtballon wel een keer leeglopen en zal iedereen in de beschrijvingen wel weer terugkeren tot datgene dat ze werkelijk doen. Ten minste, dat is wat ik hoop. De tijd zal het leren.
Kom jij nog frappante functiebenamingen tegen? Laat ze dan achter in de comments.