Nu we elkaar door de corona maatregelen minder ‘live’ kunnen ontmoeten, zullen we op een andere manier contact met elkaar moeten onderhouden. Zowel in onze werkcontacten als in onze privécontacten. En daar valt mij iets in op. Buiten de vele videocontacten en groepsvergaderingen, herken ik voorkeursstijlen voor communicatie bij vrienden en collega’s. De één grijpt meestal de telefoon om iets te bespreken, en de ander stuurt meestal een mail of whatsapp bericht.
Bij jongeren verschuift bellen zelfs naar de laatste plaats, zo blijkt uit onderzoek. Er lijkt haast sprake van heuse telefoonvrees . Of beter gezegd ‘belvrees’ want op de telefoon zitten ze allemaal het merendeel van de dag.
Als ik naar mezelf kijk (en ik ben een oudere-jongere om met Van Kooten en de Bie te spreken) heb ik een duidelijke voorkeur om een berichtje te schrijven in plaats van te bellen. Het is niet zwart-wit en ik bel meer dan ooit, maar mijn voorkeur gaat toch uit naar een geschreven bericht. Op de één of andere manier weet ik dan beter woorden te geven aan wat ik wil delen. Anderen zie ik juist bij iedere gelegenheid naar de telefoon grijpen om direct wat zaken uit te wisselen.
Het is goed je bewust te zijn van je eigen voorkeursstijl. De positieve en de negatieve kanten daarvan. Zeker als de ontvanger een tegenovergestelde voorkeursstijl heeft. Zo zal een beller een mail als formalistisch kunnen opvatten of vertragend omdat je niet direct in gesprek bent, terwijl een mailer zich overvallen kan voelen door een telefoontje, omdat hij of zij niet rustig kan nadenken en de juiste woorden kan kiezen voor een reactie.
Ik denk dat bellen in veel gevallen effectiever is dan mailen. Uit een telefoongesprek haal je beter de emotie, de snelheid waarmee iemand reageert (aarzeling in de reactie), de snelheid van toon, het spreekvolume en de intonatie. Iets wat via een mail of whatsapp bericht lastiger is over te brengen en dus sneller tot misverstanden en irritatie kan leiden.
Als beller heb je ook de gelegenheid te spelen met je stem. Ervan uitgaande dat je dezelfde woorden zou kiezen als in een mail, kun je ook zelf variëren in je stemvolume, tempo van spreken (snel of heel rustig), de overtuiging of twijfel die je wilt overbrengen. Daarmee kun je dus met de betrouwbaarheid en overtuigingskracht van je boodschap spelen. Iets wat je in een mail of appje lastig zal lukken.
Daar staat dan weer tegenover dat een goed geschreven mail weer beter is dan een slecht gevoerd gesprek. En voor het snelle verkeer geeft een appje weer een uitkomst. Als je de voorkeursstijl van je potentiële gesprekspartner kent, kun je je daar het best aan spiegelen. Een schrijver overvallen met een telefoontje heeft namelijk zeker niet altijd het gewenste effect. Het omgekeerde geldt ook. Weet je dat jouw gesprekspartner liever spreekt dan tekstjes op papier zet, pak dan de telefoon op.
Als ik een advies zou moeten geven, zeker in deze corona-tijd, zou ik adviseren om bewuster te kiezen voor je manier van communiceren. Wees je bewust van je eigen voorkeursstijl en wijk daar wat vaker van af als je merkt dat dat bij je gesprekspartner beter werkt. Over het algemeen zou ik wat vaker de telefoon oppakken om te bellen. Maar een goed geschreven app of mail hoeft ook zeker niet verkeerd te zijn.
Wat is jouw voorkeursstijl?